بررسی اثر ۶ هفته تمرین استقامتی بر سطوح توموری اینترلوکین ۸ و اینترلوکین ۱۷ در سطح سرم موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان امروزه مهم­ترین عامل تهدید کننده سلامتی در زنان است. از طرف دیگر تمرینات ورزشی نقش پیشگیرانه و کمک درمانی در سرطان ایفا می کنند؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح توموری اینترلوکین 8 و اینتر لوکین 17 در سطح سرم موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: 20 سر موش (balb/c) ماده به صورت تصادفی به دو گروه تومور- ورزش (rte) و تومور- استراحت (rtr) تقسیم شدند و یک میلیون سلول­ سرطانی به صورت زیر جلدی (mc4l2) به ناحیه بالای ران سمت راست آن­ها تزریق شد. گروه تمرین به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) تمرین استقامتی را انجام دادند. پس از پایان تمرینات موش­ها بیهوش شدند، تومور و  سرم از بدن آن­ها خارج  و در دمای 70- درجه سانتی­گراد نگهداری شدند.  نتایج: کاهش معنی­دار پس از 6 هفته تمرین استقامتی در گروه تجربی در مقادیر اینترلوکین 8 در بافت تومور (0001/0=p) و اینترلوکین 17 سرمی (003/0=p) مشاهده شد و همچنین حجم تومور نیز کاهش پیدا کرد (0001/0=p). نتیجه گیری: یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که شش هفته تمرین استقامتی سطوح اینترلوکین 8 بافت تومور، اینترلوکین 17 سرمی و حجم تومور به طور معنی­داری در گروه تمرین کرده کاهش می دهد. بنابراین می­توان از فعالیت­ بدنی به عنوان عاملی کمک درمانی در کنار سایر روش­های درمانی در بهبود درمان سرطان پستان استفاده کرد.